ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Monday, May 4, 2009

Μια ηλιόλουστη μέρα στο Μόντρεαλ

Της Ιουστίνης


Ηταν μια απο τις ομορφότερες μέρες στο Μόντρεαλ. Ο ήλιος λαμπερός αλλά όχι σκληρός φώτιζε τον τόπο. Ξεκίνησα τη μέρα μου στις 6 το πρωί για να προλάβω τα γραψίματα. Υστερα ντύθηκα ανοιξιάτικα και κατηφορίσαμε με τον Τεντ για καφε -ο-λε στο γαλλικό καρτιέ Ουτρεμόντ.

Κάναμε people watching ρουφώντας απολαυστικά τον καφέ με την πλούσια κρέμα. Συζητήσαμε πολιτικά για τα διαδραματιζόμενα εν Αθήναις. Του εξήγησα για πολλοστή φορά πώς θα συμβεί το θαύμα κια δεν θα πέσει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος της θητείας της. Δηλαδή πώς ο πρώην υπουργός παίζει με το κυβερνών κόμμα το "κράτα με να σε κρατώ να μην φάμε το γκρεμό". Διαφωνήσαμε γιατί ο Τέντ ως Ελληνοκαναδός δεν τα καταλαβαίνει αυτά τα ελληνικά μας. Δεν πειράζει, μια άλλη φορά σε ένα επόμενο σκάνδαλο, ίσως;;

Τον άφησα προ του γραφείου και όδευσα στο Παλιό Μοντρεάλ , όπου είχα ραντεβού για ένα χαλαρωτικό μασάζ στο Rainspa του ξενοδοχείου Place D' Armes, ενός κοσμήματος στην καρδιά της τουριστικής παλιάς πόλης.

Απόλαυσα σκληρό μασάζ για να λυθούν οι κόμποι των νεύρων- έχω γίνει κουβάρι απο την ένταση και την υπερένταση- υπο τους ήχους γιαπωνέζικης μουσικής. Κοιμήθηκα απο ευχαρίστηση, που επιτέλους άφησα τον ευατό μου να ξεκουραστεί έστω και για λίγα λεπτά.

Πρέπει να δίνω χρόνο στις σκέψεις μου, να αναδιπλώνομαι πότε-πότε , συλλογίστηκα . Γι αυτό όταν επέστρεψα στο σπίτι, την έπεσα στη σέζ λόνγκ της αυλής επιδιώκοντας να μαυρίσω υπο τον καυτό απογευματινό ήλιο. Δεν δούλεψα το απόγευμα κι ένιωσα απελευθερωμένη.

Δεν πειράζει, η δουλειά μπορεί να περιμένει. Η ζωή όμως όχι!
Στο γαλλικό καφέ με γαλλικές καρέκλες και τραπεζάκια έξω. O Ted εκτελεί χρέη φωτογράφου. (Τα γυαλιά τα φόρεσα για χάρη του Παναθήναιου!)
Μια παρέα πιτσιρικαρίας του νηπιαγωγείου απογείωσε τη μέρα μου. Κατέβασα το παράθυρο να φωτογραφίσω τις φατσούλες κι αυτά με χαιρετούσαν μέσα στην αθωότητά τους

Στη ρεσεψιόν του Rainspa προσφέρονται τα πάντα, απο νερό πηγής μέχρι τσαγάκια αρωματικά πάσης φύσεως και προελεύσεως
Εδώ γίνεται το τρομερό και φοβερό υδρομασάζ . Χαλαρωτικό, ανακουφιστικό, όλα τα λεφτά
Επειδή ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου καιτου σπά είναι Ελληνες, οι αδελφοί Αντωνόπουλοι, έχουν φροντίσει να προσθέσουν μια πινελιά κλασσικής Ελλάδας σε κάθε γωνιά του χώρου. Συγκινήθηκα μόλις πρόσεξα τις λεπτομέρειες. Πόση Ελλάδα πρέπει νάχεις μέσα σου για ν΄αντιστέκεσαι!

Ολα τα προϊόντα του μασάζ εν παρατάξει. Οι έμπειρες μασέζ θα επιλέξουν αυτά που ταιριάζουν στο δέρμα και την περίσταση!
Η Ρουμάνα μασέζ μου με κατέπληξε με τη δύναμη και τη δεξιότητα των δαχτύλων της. Πραγματική μάγισσα αν και μικροσκοπική στην όψη.


Λεπτομέρεια απο το εξωτερικό του ξενοδοχείου. Μοτίβα απο κλασσική ελληνική γλυπτική σε κάθε σημείο του κι ας έγινε απο Γάλλους έποικους του Καναδά τον 19ο αιώνα.

Οι δικές μας κολώνες , δανεικές της φυσιογνωμίας του Place d' Armes.

Si jamais à Montréal, Rain Spa, Hotel Place d' Armes
55, Saint Jacques
Montréal, Quèbec
www.rainspa.ca

23 comments:

δεσποιναριον said...

Μα τι ωραια μερα ηταν αυτη!! Μολις αποφασισα οτι τερμα τα ραχατλικια για μενα και ξαναμπηκα στην ρουτινα..κανεις εσυ μια ντριπλα απο δεξια και μου βγαινεις μπροστα με την μπαλα και βαζεις και γκολ!
Παω τωρα στη φωτογραφια, τι ειναι αυτο το κρυμμενο; ροζ σκαρπινακι; πηγες να το κρυψεις αλλα δε τα καταφερες! Χε χε με το γυαλι! (σου ειπαμε οτι κερδισαμε ΠΑΛΙ το πρωταθλημα;) Α και αυτη η τυπισσα απο πισω σου βρε παιδακι μου πως εχει βγαλει ετσι εξω τη γλωσσα! Τς τς τς!! Καληνυχτα ροζ Καναδεζα, να το επαναλαβεις συντομα! Φιλουμπες!

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Τί ωραίο πούναι το ραχάτι! Ασε τις δουλειές να περιμένουν! Το απόλαυσα και το βράδυ είχε φαγητό με φίλους σε κοντινή πιτσερία, όπου πήγαμε πεζή (κάναμε και τα χιλιομετράκια μας).
Δεν δούλεψα καθόλου και το χάρηκα, πώς θα γίνει.
Λοιπόν, το σκαρπινάκι είναι ρόζ ασορτί της καμπαρντίνας (παλιό αλλά κλάσικ)! Η μανταμίτσα πώς τρώει απο πίσω μου σαν αγελαδίτσα της ΦΑΓΕ! (μετά σας πουλάω και γαλλικά φούμαρα!)
Πάντως, ο Ολυμπιακός και φέτος πήρε το ντάμπλ. Ευχαριστούμε για τα συγχαρητήρια!
Φιλάκια. Πάω να πέσω ξερή απο ευχαρίστηση!

Αστοριανή said...

...Αν δεν προσέξεις τον εαυτό σου εσύ... ποιος θα το κάνει? άλλωστε γίνεσαι όμορφη μα και ξεκούραστη για τον ανδρούλη σου που σε υπεραγαπά! Όλα τ'αλλα, έπονται!

Θα τα πούμε την επαύριον!!!
Φιλάκια,
Υιώτα,
από μια αμετάκλητα... βροχερή Νέα Υόρκη

panathinaeos said...

περιβαλλομενος απο πολλες Ρουμανες (οχι μασεζ - δυστυχως) συντασσω αυτο το σχολιο εν Βουκουρεστιω, συντασσομενος ολοψυχως με τας δυναμεις της σωματικης και ψυχικης ανανηψεως αιτινες ενεσκηψαν επι της υποστασεως της Ιουστινης! τα φωτοσκιαδια ατινα περιβαλλουν τους οφθαλμους της κορης τονιζουν ετι περισσοτερον τας αμαγδαλωτας κογχας! ειναι μουρλια με δυο λογια! ευγε ευγε Ιουστινακι, πηραμε κι αλλο κυπελλακι! και σου κλεινω το ματακι βρε ατιμο γαυρακι! με το μαυρο το γυαλακι και το ροζ το σκαρπινακι! τσαχπινικο καναδεζακι!

Justine's Blog said...

Αστοριανή μου εσύ,
Που δεν ξεπερνάς την Αστόρια και το λουλουδιασμένο κήπο σου! Να φτιάξεις καινούριον εκεί που είσαι, ναι;
Η Νέα Υόρκη σας βρέχει; Δεν πειράζει, είναι όμορφη και υπο βροχήν.
Ναι, περιμένω σα μικρό κοριτσάκι αυτές τις δύο συνεντεύξεις, εσένα και του Γαβριήλ.
Φιλιά σου πρωινά

Justine's Blog said...

Παναθήναιε,
Μια το κυπελλάκι, μια το σκούρο μου γυαλάκι, το τσίμπησα το ποίημα. Είδες τι υλικό έμπενευσης προσφέρουμε το Δεσποινάριον και του λόγου μου;
Στο τέλος, θα συγκεντρώσουμε τα άπαντα του Παναθήναιου και θα τα εκδώσουμε ανσάμπλ. Τρέμετε Βαλαωρίτες!
Χαιρετίσματα απο ηλιόλουστο Μόντρεαλ , που λένε πως θα συννεφιάσει και θα βρέξει το απόγευμα.
Αλλά εμείς απτόητοι!

La Gigi said...

si jamais λοιπόν στο Μοντρεαλ θα πάμε στο σπα σου ενσαμπλ!
τα ζουζούνια που σε χαιρετούν είναι τέλεια και ειδικά εκείνο το τζουτζούκι που του έχει φτάσει το καπελάκι στη μύτη αλλά παρ' όλα αυτά χαιρετάει!! τι ωραία :)
φιλάκια

pylaros said...

Παλιά θυμώμουνα την οδό Αγίας Αικατερίνης, εκεί φέρναμε βόλτες, αργότερα έψαχνα για το Greek Τown, αν θυμάμαι καλά λεωφόρος Παρκ, τώρα αν έλθω θα χαθώ.
Αλήθεια πως αλλάζουν οι καιροί μαζί και ο άνθρωπος.

Νασαι καλά Ιουστίνη,
χαιρετώ,
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Μελισσάκι λατρεμένο,
Σι ζαμαί, θα γίνει της κολάσεως. Θα σε πάω στο βουνό για σοκολατοθεραπεία. Απαιχτο σπά! Οπως στη Νεστλέ, ένα πράγμα!
Τα μωρά θεϊκά. Μου κορνάρανε κι εγώ τα φωτογράφιζα. Τέτοια κουκλιά!
Τρελλαίνομαι για παιδάκια.
Ιουστινάκι σε πανικό

Justine's Blog said...

Α! Γαβρίλη μου! Τα Παρκαβενέικα είναι ακόμη θεϊκά. Σούπερ τόπος,πρώην και νύν και αεί γειτονιά των Ελλήνων. Ολα έχουν μείνει ίδια και πανέμορφα.
Να μας έρθεις να τα ξαναθυμηθούμε.
Φιλιά

orfia said...

Τι υπεροχη χαλαρωτικη μερα!!! Απο αυτες που ξεχναμε να κανουμε δωρο στον εαυτον μας...!!!Εδω στην Αθηνα παντως η ρουτινα παει.."συννεφο"....και μας ξεχναμε τελειως...!! Καλη σου μερα (η καλησπερα ..τα μπερδευω):)

Μηθυμναίος said...

Η πλήρης χαλάρωση!!!
Οπότε ανανεωμένη κι ομορφότερη θα σε περιμένουμε να 'ρθεις!

Καλημέρα!

Ra Ma said...

Ηλιόλουστη καλημέρα από Αθήνα και από 1000 Κρητικούς στο Σύνταγμα! Βρήκα ευρηματικό το πανί που πιάνονται τα παιδάκια!
Καλό μήνα!!!

Justine's Blog said...

Καλά τί όμορφη έκληξη μου επιφύλαξε αυτό το πρωινό. Εσύ είσαι η Ορφια-Κατερίνα; Και τόσο προχωρημένη που έχεις δυό ονοματάκια.
Να το χαρείς το ζαχαρένιο σου μπλογκάκι. Θα σου έρχομαι, αν και είμαι τόσο πνιγμένη με τη δουλειά. Ωστόσο,αποπνέεις αύρα θηλυκιά κι αυτό με κάνει να ταυτίζομαι. Ψηλά Τακούνια κλπκλπ.
Οσο για το σπα και γενικά τη χαλάρωση, ειλικρινά το οφείλουμε στις εαυτές μας! Για τον αυτοσεβασμό και την ψυχική μας ακεραιότητα. Ηρεμη γυναίκα, ευτυχισμένος περίγυρος. Παιγμένη γυναίκα, πόλεμος στην ατμόσφαιρα.
Σε ευχαριστώ που ήρθες!

Justine's Blog said...

Γλυκέ και αγαπημένε Στράτο,
Θα έρθω για πολλές κουβέντες , μπλά μπλα και βόλτες. Καλοκαιριάζει και δεν πρόκειται να μας τη χαλάσουν τα επεισόδια. Γενικά, δεν επιτρέπουμε να μα ς τη χαλάσει κανείς, ναι;
Φιλιά απο κατσουφιασμένο Μόντρεαλ με βροχή

Justine's Blog said...

Θυμιούλη,
Πώς φαίνεται ότι είσαι τρυφερός και προστατευτικός πατερούλης. Λοιπόν, εδώ τους βάζουν απο μια ομοιόμορφη εξωτερική ποδιά και μετά δένουν τα χεράκια τους με μια κορδέλα, όλα μαζί για να μη φεύγουν. Τα βλέπω καθ΄οδόν προς τα μουσεία, στο μετρό, στα δημόσια λεωφορεία να περπατούν και να χαίρονται την καλοκαιρία. Είναι υπέροχα.
Οι Κρητικοί διεκδικούν με μαντινάδες στο Σύνταγμα; Ζήτωσαν τα Δολιανά!!!!

δεσποιναριον said...

Βρε Καναδεζα μου!! Αλλη ειναι η Ορφια (δεν εχει μπλογκακι) και αλλη η Κατερινα η νεα μπλογκερινα. Που σου ηρθε και τις ταυτισες τις κοπελλες; Η καθεμια το ονοματακι της και την προσωπικοτητα της. Πφ αντε να υφανεις, και μη μπερδεψεις τα στημονια με τα υφαδια!! Κις κις.

La Gigi said...

καλά ε... έχεις πήξει στα γραψίματα και φαίνεται! τα Δολιανά βρε είναι στην Αρκαδία, τα Ζωνιανά είναι στην Κρήτη :)
άντε τέλειωνε κι έλα στην Ευρώπη να ξελαμπικάρεις
φιλιά πολλά πολλά

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι,
Μπήκα απο τη φωτογραφία της Ορφιας κατευθείαν στο μπλογκάκι της Κατερίνας. Ηταν το ίδιο, δεν κάνω λάθος. Τώρα το έβγαλε το dollita κάτω απο το Ορφια. Είπαμε, είμαι κουρασμένη αλλά έχω στύλ αδίάσειστο να μπαίνω στα μπλόγκς. Πάνω απο τη διεύθυνση- φωτογραφία για να δώσω απάντηση σε αυτούς που μπήκαν. Πώς λοιπόν πάτησα απάντηση στην Ορφια και μπήκα στην Κατερίνα; Θα μας τρελλάνουν τα κορίτσια;

Justine's Blog said...

Εσύ Μελισσάκι μην κρίνεις απο την αφηρημάδα. Τί Δολιανά τί Ζωνιανιά , και οι δύο περιοχές στο κόκκινο της αμαρτίας βρίσκονται! Χα!

Justine's Blog said...

Τελικά, καταλάβαμε πως ο Γκούγκλης πάει να μας τρελλάνει. Αλλά τον αγαπάμε γιατί είναι δημοφιλής κι έχει την καλύτερη μηχανή ανζήτησης. Οπότε συγχωρητέος.
Φιλάκια καληνύχτας. Πεφτω απο την κούραση κι απο την υπερένταση!

orfia said...

Τωρα εγω κατι πρεπει να πω...η ασχετη.!! Μηπως εκανα κατι λαθος?? Στο profile μου εγραψα στο κατω μερος στα Ιστολογια που παρακολουθω το blog της Κατερινας γιατι ειχα κανει εγγραφη εκει. Μηπως αυτο την εκανε τη "δουλεια"?? Παντως το αφαιρεσα καλου κακου! Σορρυ Ιουστινη ισως αυτο να μπερδεψε το θεμα.. Καλημερες αθηναϊκες ανοιξιατικες..

Justine's Blog said...

Ορφια αγαπημένη,
Ετσι έγινε όπως το λές. Εβαλες μέσα στο μπλόγκ σου το μπλόγκ της Κατερίνας, πάτησα το κουμπί και μπήκα με την αίσθηση πως έκανα ποδαρικό στο σπίτι της Ορφιας-Κατερίνας.
Ολα ξεκαθάρισαν έτσι με την εξήγησή σου.
Ο Γούγλης τελικά ήταν αθώος!
Μουσκεμένα φιλιά