ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, July 24, 2009

Βαφτίσια με άρωμα λεβάντας

Της Ιουστίνης

Πάει καιρός που δεν έχω καιρό για τα δικά μου. Κι όλο αναβάλλω τις πιο όμορφες αναρτήσεις , καθώς με συνεπαίρνει το δαιμόνιο της δημοσιογραφικής επικαιρότητας. Να πώ και τούτο, να μην ξεχάσω κι εκείνο, να βρίσκομαι στη γραμμή της συνθήκης.

Ετσι παρέλειψα να γράψω για το πιό όμορφο γεγονός, που μου συνέβη κατα τη διάρκεια της παραμονής στην Ελλλάδα. Για τα βαφτίσια της Χριστίνας μας, της οποίας ανάδοχοι γίναμε και οι τρείς, ο Αλέξανδρος, ο Τέντ και η χάρη μου.

Ηταν μια λαμπρή μέρα, που ο ήλιος έρριχνε κάθετα τις ακτίνες στου στην Αθήνα, όπως συνήθως συμβαίνει σ΄αυτό τον ευλογημένο τόπο. Κι εμείς οι τρείς ντυμένοι στα καλά μας κινήσαμε για το Διόνυσο, όπου φύσαγε αεράκι δροσερό για να δώσουμε το όνομα στη Χριστίνα μας, που βαφτίσθηκε σε ξωκκλήσι γραφικό στα μισά ακριβώς του βουνού.

Σε λίγο κατέφθασαν όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι ντυμένοι Κυριακάτικα. Και η Χριστίνα με το γαλάζιο βλέμμα αφίχθη μαζί με τους γονείς της Μαριλένα και Σάκη Μελά παρέα με τη μεγάλη της αδελφή , την καστανούλα Κατερίνα. Τα κορίτσια φορούσαν λευκά απλά λινά φουστανάκια, ίδια κι απαράλλαχτα.

Η τελετή της βάφτισης ήταν ήρεμη κι κατανυκτική, καθώς ο ιερέας γνώριζε σε βάθος το λειτουργικό αλλά και τη βυζαντινή ερμηνεία των στίχων. Συνεπαρθήκαμε απο τη Χριστίνα, που περιέφερε περίεργη το βλέμμα της στα τόσα πρόσωπα, αναρρωτώμενη προφανώς τί ακριβώς συμβαίνει κι όλοι ετούτοι οι ξένοι στάθηκαν ένα γύρο να την παρατηρούν και να τη θαυμάζουν.

Την αλείψαμε με αγιασμένο λάδι παντού , απο τα μαλλάκια μέχρι τις πατουσίτσες της και οι τρείς μας με ευσέβεια.Η ώρα της βάφτισης στο νερό της κολυμβήθρας της έφερε κλάμματα πυκνά, γοερά . Δεν ήξερε πώς να προφυλαχτεί απο τα τόσα ξένα πρόσωπα και πράγματα.Τη σκουπίσαμε με τις ολόλευκες πετσέτες τις κεντημένες απο τη γιαγιά της. Την πήρα στην αγκαλιά μου για τους τρείς γύρους . Τα αγόρια με ακολουθούσαν. Κι εκείνη συνέχισε να κλαίει απαρηγόρητη. Μας κοιτούσε εχθρικά.

Οταν η βάφτιση ολοκληρώθηκε , η Χριστίνα συνήλθε αφού έπεσε στην οικεία αγκαλιά του παππού της Χρήστου Γιαννίκου. Εκεί ένιωσε επιτέλους ασφάλεια κι εμπιστοσύνη. Μας έρριξε ένα βλέμμα άρνησης ακόμη και στο στήσιμο για τις φωτογραφίες. Εμείς να την υφαρπάσουμε απο τα χέρια του παππού της! Δεν μας το συγχωρούσε!

Ακολούθησε ένα τεράστιο πάρτυ για τα βαφτιστήρια της Χριστίνας σε γνωστό ξενοδοχείο του προαστείου. Εμείς οι μεγάλοι, ξαδέρφια και οικογένεια κυρίως, ανταλλάσσαμε κουβέντες για όλα και για τίποτε. Και τα παιδιά έπαιζαν στη μεγάλη αίθουσα που είχε διαμορφωθεί ειδικά για εκείνα με κλόουν και τραμπολίνες .

Οι μπομπονιέρες με θέμα τη ροζ-μόβ λεβάντα, κεντημένες απο τη γιαγιά της Χριστίνας , την ξαδέρφη μου Γώγω Πολίτου-Γιαννίκου έκλεψαν την παράσταση της βραδυάς. Αλλωστε, ολάκερο το βαφτίσι είχε άρωμα λεβάντας, καθώς η μαμά Μαριλένα διάλεξε ως θέμα την αιώνια μυρωδιά της δυτικής λεβάντα μας.

Να μας ζήσει η Χριστίνα μας, να γίνει μια μικρή ευτυχισμένη καλλονή της χριστιανοσύνης!

Υγ. Οπως βλέπετε δεν υπάρχουν φωτό απο τη Βάφτιση, γιατί ως πρωταγωνιστές δεν φέραμε την κάμερα μαζί μας.!


Πραμονή της βάφτισης πήγαμε στο σπίτι της Χριστίνας να εξοικειωθούμε μαζί της.Μας κοίταζε καχύποπτα.

Παρεπόμενη φωτογραφία απο την πρώτη κοινωνία της χριστίνας. Η μαμά Μαριλένα Μελά με τη μεγάλη κόρη Κατερίνα και τη λαμπάδα της Χριστίνας. Δίπλα η ξαδέρφη Ιωάννα Κακαβούλη με την υπέροχη κόρη της Αλεξάνδρα.
Η γιαγιά Γώγω , ο παππούς Χρήστος μετα Χριστίνας που πήρε το όνομά του, ο μπαμπάς Σάκης Μελάς, ο Τέντ και στη μπροστινή σειρά η Αλεξάνδρα , η Κατερίνα και η μαμά Μαριλένα

Ο περήφανος νονός Τέντ μετα λαμπάδας
Η λαμπάδα με κεντημένο το Χ σε χρώματα λεβάντας ήταν μεγαλύτερη απο την τετράχρονη Κατερίνα

Η Μαριλένα και η Κατερίνα στην πρώτη κοινωνία

Η Χριστίνα στην αγκαλιά του παππού της, ευτυχισμένη και ασφαλής

Για καφέ με την Ιωάννα και την Αλεξάνδρα Κακαβούλη

Με τα λευκά τους φουστανάκια στην αγκαλιά του παππού λίγο πριν τη βάφτιση.

Παραμονή της βάφτισης η Κατερίνα ε τον πατέρα της Σάκη Μελά μπροστά απο τις παιδικές μπομπονιέρες.
Πόζα νονάς με Σάκη και Χριστίνα
Επίσημοι και γιορτινοί πριν απο την αναχώρηση για τη βάφτιση. Κάτω αριστρόθεν: Ο παπούς Χρήστος Γιαννίκος μετα Χριστίνας, ο Τέντυ μετα Κατερινας και ο ξάδερφος απο τη Μυτιλήνη με την κόρη του. Στην επάνω σειρά ο πατέρας Σάκης Μελάς, η Μυτιληνιά ξαδέλφη, ο γραβατωμένος νονός Αλεξανδρίνος και η χάρη μου

20 comments:

Michael Tellides said...

Πάντα άξιοι οι ανάδοχοι!

Justine's Blog said...

Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε.
Αντε και στις κουμπαριές του Γιώργου και της Χριστίνας. Ελπίζω να χτυπήσουν και δεύτερο...
Φιλιά

Αστοριανή said...

Πάντα άξιοι, όλοι σας.
Και κείνα τα μάτια τα πελώρια; Είθε να βλέπουν τον κόσμο από την καλή του όψη!
Να σας ζήσουν, λοιπόν,
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ

Phivos Nicolaides said...

Με τις καλύτερες ευχές από Λευκωσία με αγάπη!

La Gigi said...

πάντα άξιοι Ιουστινάκι! οι μπομπονιέρες με τη λεβάντα είναι πραγματικό έργο τέχνης, την έχω προστατευμενη μη μου σκονίζεται :)
φιλιά πολλά

Κατερίνα δε 'στάπα; said...

Πάντα Άξιοι, Ιουστίνη μου!
Να σας ζήσει η πανέμορφη Χριστίνα!
Να την χαίρονται οι γονείς της και όλοι σας!
Πω πω, πόσο καιρό έχω να 'ρθω;
Εδώ γίνονται "Σόδομα και Γόμορα" που έλεγε και η Βασιλειάδου!(Με την καλή έννοια, φυσικά!)
Συγχαρητήρια Ιουστίνη μου για τα πνευματικά σου ταξίδια!
Καλή επιτυχία, εύχομαι, πάντα μπροστά και φυσικά το δεύτερο εξώφυλλο!
Θέλουμε το θαλασσί μας, όπως και να το κάνεις!
Να χαίρεσαι τον μπαμπά σου (μεγάλη υπόθεση ο πατέρας και ιερέας μάλιστα!) την μαμά σου, τον γιόκα σου, τον άντρα σου και όλους τους αγαπημένους σου, φυσικά!
Κι όλοι μαζί να χαίρονται εκείνοι, εσένα!
Καλά να περνάς και Καλή Επιτυχία σε ότι κάνεις!
Φιλιά πολλά, ζεστά, σαν του καύσωνα που έχουμε!

δεσποιναριον said...

Να σας ζησει και να τη χαιρεστε ολοι, γονεις και νονοι. Φιλακια απο πρωτευουσα εγκεν!!

Kartia said...

να ναι γερή και δυνατή!!!Αλλάξαμε τα σχέδια και αναχωρούμε την Τρίτη για τη Μαδρίτη και θα καταλήξουμε Βαρκελώνη. Σε φιλούμε σταυρωτά.

MarthaD said...

Παντα αξιοι, ολοι σας Ιουστινη.
Υπεροχη η βαπτιση της μικρης Χριστινας.

Καλοσωρισες λοιπον μετα απο τις διακοπες και ενα πολυ μεγαλο ευχαριστο για ολες τις αφηγησοις!!!

Meropi said...

Καλημέρα Ιουστίνη μου και πάντα άξια.
Επέστρεψες ήδη στο Μόντρεαλ??? Εμείς εδώ ψηθήκαμε. Σήμερα κάπως δρόσισε.

Μηθυμναίος said...

Πάντα σε θαύμαζα, ξεχωριστή μου φίλη, για όσα καταφέρνεις μέσα σε λίγο χρόνο διακοπών. Επαφές, συναντήσεις, γεύματα, επισκέψεις, νέες φιλίες, παρουσιάσεις αλλά και βαφτίσια!!!

Μπράβο! Μπράβο! Να είστε άξιοι ανάδοχοι να το χαίρεστε και να το χαίρονται οι γονείς του.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Γιώτα,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Είθε τα γαλάζια μάτια της να βλέπουν όλα τα ωραία. Αυτό ευχόμαστε όλοι.
Φιλιά σου

Justine's Blog said...

Φοίβο μου,
Σε παρακολουθώ στο μπλόγκ και στις όμορφες περιγήσεις σου. Αλλά δε βρίσκω χρόνο να σου αφήσω μια λεξούλα για τα ταξίδια προπάντων στην Κύπρο μας.
Νάσαι καλά να μας φέρνεις τον κόσμο κοντά.
Χαιρετίσματα απο δροσερό Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Μελισσάκι αγαπημένο,
Κι εγώ τις έκλεισα σε πλεξιγκλάσ γιατί είναι πραγματικά έργα τέχνης, προπάντων όταν δείς και τις τέσσερις διαφορετικές αποχρώσεις της κορδέλλας.
Η Χριστίνα σε ευχαριστεί για το χρυσαφικό μετά κορόνας.
Ενα φιλί με χίλιες ευχές να περνάς όμορφα!

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Ετσι χανόμαστε για να βρισκόμαστε, όμως. Είδα κι εγώ την όμορφη την κόρη σου με τα θεατρικά της κι ένιωσα τη μεγάλη σου περηφάνεια. Θα της αφήσω μια κουβέντα να ξέρει πως τη σκέφτομαι και πως χαίρομαι με τις επιτυχίες της.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι αγαπημένο,
Πολύ γρήγορες ήταν αυτές οι διακοπές σου. Η έτσι μου φάνηκε; Αλλά ξέφυγες πάνω στην ώρα του καύσωνα, Και τώρα απολαμβάνεις δροσερή πρωτεύουσα, σωστά;

Justine's Blog said...

Μικρή μου αγαπημένη,
Τώρα αναχωρείτε για τις διακοπές σας; Θα ξετρελλαθείτε με τις πόλεις που διαλέξατε. Η μι αυτοκρατορική , η άλλη γεμάτη πολιτισμό.
Να περάστε όμορφα και να μου φιλήσεις τον υπέροχο Δημήτρη σου. Τί όμορφη ζωγραφιά αυτή του πορτρέτου σου!Τί όμορφη!

Justine's Blog said...

Μάρθα ΄γλυκειά μου,
Πώς είναι το Σικάγο; Βροχερό όπως ο Καναδάς; Εδώ βγαίνει ο ήλιος και μετά μια ξαφνική βροχή φέρενι ανατροπή. Αλλά εμείς ακάθεκτοι ορμάμε στις βόλτες. Ιδανικές συνθήκες!

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Μερόπη,
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές. Εδώ είναι αδιάλειπτη δροσιά. Κι εγω το απολαμβάνω γιατί μου φαίνεται πως έχω ξεμάθει απο καύσωνες.
Επέστρεψα στην κόχη μου και νιώθω καλά.
Εσύ πού θα πάς να βρέξεις το κορμί σου να το δροσίσεις απο τον καύσωνα;

Justine's Blog said...

Καλημέρα Στρατούλη μου,
Απο όλες τις συναναστροφές, η βάφτιση είναι η σπουδαιότερη. Γιατί καλείσαι να γίνεις πρότυπο για ένα παιδί άπλαστο κι αμάθητο.Μεγάλη πρόκληση να του μάθεις τί είναι η αρετή.
Τώρα την επωμισθήκαμε τρείς για τη Χριστίνα μας. Αλλά της αξίζει κάθε ευθύνη.
Πολλά φιλιά απο δροσερή , όμορφη πόλη